Ιωάννης Χριστοδούλου

Ο Ιωάννης Χριστοδουλόπουλος (Δυρράχιο, 1779- Λαγκάδια Αρκαδίας, 1853) ήταν αγωνιστής της Επανάστασης του 1821.


Η Ζωή του πριν την Επανάσταση
Ο Ιωάννης Χριστοδουλόπουλος γεννήθηκε το 1779 στο Δυρράχιο της Αλβανίας. Το πραγματικό του επίθετο ήταν Χριστοδούλου αλλά τα παιδιά του καθιέρωσαν το Χριστοδουλόπουλος.

Το 1800 κατετάγη στο στρατό του Φώτη Τζαβέλα στο Σούλι για τον αγώνα κατά των Τούρκων στην περιοχή. Τον Δεκέμβριο του 1803, μετά από 3 χρόνια αγώνων, το Σούλι έπεσε στα χέρια των Τούρκων και ο Ιωάννης Χριστοδούλου μαζί με άλλους Έλληνες κατέφυγε στην Κέρκυρα όπου έμεινε για κάποιο χρονικό διάστημα. Αργότερα, άγνωστο πότε ακριβώς, ο Ιωάννης πήγε στα Λαγκάδια Αρκαδίας όπου εγκαταστάθηκε ως γεωργός και παντρεύτηκε την Χρυσαυγή. Μαζί έκαναν 5 αγόρια και 2 κορίτσια. Από αυτόν κατάγονται σήμερα όλοι οι Χριστοδουλοπουλαίοι των Λαγκαδίων.

Επανάσταση
Η Επανάσταση ξέσπασε στα Λαγκάδια την 23η Μαρτίου 1821. Ο Ιωάννης συμμετείχε στον στρατό του Λαγκαδινού κοτζαμπάση Κανέλλου Δεληγιάννη ως μπουλουξής (διοικητής άτακτου, μικρού στρατιωτικού σώματος περίπου 50 ατόμων). Την 1η Απριλίου 1821,ο Κανέλλος Δεληγιάννης έδωσε εντολή εκτέλεσης όλων των τουρκικών οικογενειών στα Λαγκάδια και την πυρπόληση του τζαμιού που ήταν στο χωριό. Σύμφωνα με έγγραφα, ο Ιωάννης ήταν ο πρώτος που άνοιξε πυρ εκείνη την ημέρα. Συνολικά 40 οικογένειες σφαγιάστηκαν τότε.

Μάχες και Πολιορκίες
Ο Ιωάννης ακολούθησε τις ελληνικές εκστρατείες για πολλά χρόνια και έλαβε μέρος σε μερικές από τις σημαντικότερες μάχες της Ελληνικής Επανάστασης: Πολιορκία της Τρίπολης (24 Απριλίου - 23 Σεπτεμβρίου 1821), Μάχη της Πάτρας (9 Μαρτίου 1821), Πολιορκία του Ναυπλίου (31 Νοεμβρίου 1821), Πολιορκία της Κορίνθου (14 Ιανουαρίου 1822), Μάχη του Πέτα (4 - 16 Ιουλίου 1822), Μάχη των Δερβενακίων (26-28 Ιουλίου 1822), 1η Πολιορκία του Μεσολογγίου (Δεκέμβριος 1822), Μάχες κατά του Ιμπραήμ Πασά (αρχές του 1825).

Τα Χρόνια Μετά την Επανάσταση
Μετά την απελευθέρωση, όπως όλοι όσοι συμμετείχαν στον αγώνα, έκανε αίτηση προς την ελληνική κυβέρνηση ζητώντας αναγνώριση και απονομή βραβείου για τις προσπάθειές του. Πέθανε το 1853 προτού λάβει απάντηση. Οι γιοι του, Κωνσταντίνος και Κυριάκος υπέβαλαν νέα αίτηση το 1865 για λογαριασμό του. Εάν έλαβαν το βραβείο δεν είναι γνωστό. Ωστόσο η αίτησή τους μπορεί ακόμα να βρεθεί στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος.

Πηγές
* Τσαφαράς Βασίλειος Ι., Λαγκάδια, Αθήνα 1937
* Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, Αρχείο Αγωνιστών, Χριστοδουλόπουλος Ιωάννης (αρ. εγγ. 10636)
* Γενικά Αρχεία του Κράτους, Εκλογικά, Συλλογή Λαδά 8.7

Πηγή-Βικιπαίδεια