Μια παραλλαγή γράμματος παρόμοιου με το σύγχρονο κυριλλικό И , αλλά με μια μικρή στροφή προς τα αριστερά), έχει βρεθεί σε μία μόνο επιγραφή σε αρκαδοκυπριακή διάλεκτο της Μαντινείας, Αρκαδία , 5ου αιώνα π.Χ. επιγραφή αφιερωμένη στην Αλέα Αθηνάς (Inscriptiones Graecae V.ii.262).
Θεωρείται ευρέως ότι αποτελή τοπική παραλλαγή που βασίζεται στο αρχαϊκό γράμμα San (Ϻ) του αρχαίου ελληνικού αλφαβήτου, αν και ο Jeffery (1961) το ταξινόμησε ως μια παραλλαγή του Σίγμα. Φαίνεται να αντιστοιχεί στον ήχο / ts / και έχει χαρακτηριστεί "Τσαν" από ορισμένους σύγχρονους συγγραφείς. Στην τοπική Αρκαδική διάλεκτο ο ήχος απαντάται στις λέξεις που αντανακλούν το Πρωτοελληνικό */kʷ/. Σε αντίστοιχες λέξεις οι άλλες ελληνικές διαλέκτοι έχουν συνήθως /t/ , ενώ η σχετιζόμενη με την αρκαδική κυπριακή διάλεκτος έχει /s/. Παραδείγματα χρήσης του Τσαν:
иις ( βλ. αττικό τις, «κάποιος» )
иινα ( βλ. αττικό τινα, «κάποια» )
οиεοι ( πρβλ. αττικό ὅτῳ «σε όποιον» )
ειиε ( πρβλ. αττικό εἴτε )Από αυτές τις αντιστοιχίες, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι το γράμμα αυτό πιθανότατα συμβολίζεται ένα ήχο, ενδεχομένως [ ts ] ή [ tʃ ], το οποίο θα ήταν ένα φυσικό ενδιάμεσο στάδιο αλλαγής του ήχου από */kʷ/ σε /s/. Το γράμμα στις σύγχρονες ακαδημαϊκές μεταγραφές της επιγραφής της Μαντινείας συμβολίζεται με <σ> (με οξεία ) ή με < σ > (με μακρό στο κάτω μέρος).
Πηγή: en.wikipedia.org
